In 1951 ben ik in het bezit gekomen van mijn eerste Collie genaamd ‘Tanje’. Een sable teefje van het zogenaamde Hollandse type, maar wel met een stamboom. Zij was de eerste Collie die ik ooit gezien had en ik heb heel wat moeite moeten doen om haar te kunnen bemachtigen.
Ze was toen nog geen jaar oud en een bijzondere hond; heel erg lief en aanhankelijk. Dat Hollandse type was een verhaal apart. Het waren veel zwaardere honden met veel bredere en kortere hoofden.
In alle Europese landen was het Engelse type al doorgedrongen, maar hier kon dat niet omdat het bestuur van de Nederlandse Collie Club (NCC) dat steeds afwees. Ook werd gezegd dat het Engelse type geen herdershond zou zijn en dat ze niet konden lopen om goed te kunnen werken als herdershond.
Buitenlandse keurmeesters werden hier al helemaal niet gevraagd, omdat ‘ons’ type niet werd erkend. Als een kampioen van hier, naar bijvoorbeeld België of Duitsland ging, kreeg hij/zij met veel geluk een ‘G’. Dus dat was geen succes.
Op 22 mei 1961, op de tentoonstelling in Den Bosch, was de Nederlandse keurmeester Simon Fransen gevraagd om te keuren. Tot ieders verbazing gooide hij het roer om door de Engelse Blue Merle reu ‘Ravensglen Silver Bullet’ van de familie Kat, kampioen te maken. Dat bracht behoorlijk wat teweeg.
Alle mensen hier, die het al langer niet eens waren met het bestuur van de NCC over hun beleid, wilden toen ook naar het Engelse type overstappen. Echter, dat is vlugger gezegd dan gedaan. Er werden door diverse fokkers wel honden geïmporteerd, maar ook ging men met Hollandse teven naar Engelse reuen voor dekkingen. Dit om uiteindelijk toch aan het nieuwe type te kunnen komen.
Natuurlijk ging het vele jaren duren alvorens dat doel was bereikt. Uiteindelijk is dat wel gelukt. Omdat het bestuur zich steeds negatief bleef opstellen over deze zaak, werd er door de nieuwelingen al snel gesproken over een nieuwe club. Met medewerking van de Raad van Beheer is in 1965 de huidige SHV ‘de Collie Club’ gerealiseerd.
Aangezien ik denk dat er niet veel mensen meer zullen zijn die dit verhaal persoonlijk hebben mee gemaakt, is het voor de huidige Collieliefhebbers misschien wel interessant te weten.